Zomerwaddenweek 2010

Zaterdag

Om 1330 floepen de lichten van de Robbengatsluis net voor mijn neus op dubbelrood zodat ik toch nog even vast moet maken aan een slepertje langs de kant. Mooi, dan kunnen we nog even over de bestemming nadenken! De toren sprak van een actuele wind SSW 6 afnemend SW 4/3, (mot-)regen bij een matig zicht. Het is bijna hoogwater.
In een stevige bui verlaten we de sluis. De Clever die zo bewonderend naar mijn gemanoeuvreer in de sluis had gekeken motort voorbij. Wij hijsen de zeilen nog voor we naar buiten varen. Op druil en bbm maakt de boot een mooie surplace zodat de zeilen rustig gehesen en de stootwillen en landvasten geborgen kunnen worden. Wel blijven opletten natuurlijk, bij vlagerig weer is die surplace wat minder betrouwbaar.
Als we uiteindelijk naar buiten varen is het 1430 en staat er geen stroom: We zitten net op de kentering hoogwater. Er zit voldoende zuid in de wind dus we kiezen voor een westelijke koers. Het is grijs weer met een pittige wind maar de hoge wal en het gebrek aan stroom zorgen voor een rustige vaart. De drizzle is zo weinig dat ik alleen de broek en het fleece met een zwemvest aan heb. Aan het einde van de tocht zal de fleece dan ook doorweekt zijn.
Bij de Paesensrede schieten we de bocht om en ontdekken we dat er toch niet genoeg zuid in de wind zit, of dat ie al weer wat geruimd is volgens de voorspelling. Kruisend tegen de nu lopende ebstroom in maken we weinig vordering. Het was beter geweest als we een of anderhalf uur voor de kentering Lauwersoog hadden verlaten: de stroom tegen in de Zoutkamperlaag hadden we dan met deze wind wel kunnen hebben en we zouden dan nu niet met die lopende eb geconfronteerd zijn.
Rustig onze slagen kiezend maken we toch winst in westelijke richting door zo ver mogelijk buiten de stroom te sturen. Als we uiteindelijk bij de PR3 zijn besluiten we dat we ver genoeg van de woelige ingang verwijderd zijn en sturen we met opgehaald zwaard en roer richting Nes tot we vaste grond voelen. We letten goed op dat we net niet helemaal vastlopen en draaien daardoor voor anker nog lekker met de kop in de wind. Lukt dat niet dan heb je natuurlijk nog altijd de uitstaptruc achter de hand: het schip komt hoger te liggen en jij brengt met de hand het anker uit.
Hier op deze ankerplek is het grijs. De wind die eerst bijna is gaan liggen trekt in een bui flink aan en ruimt. Omdat we aan de grond liggen drukt de druil de boot op zijn kant maar het regent mij te hard om de druil te strijken.
Tijdens de maaltijd verslechtert het zicht en genieten we van het marifooncontact tussen de toren en jacht Dreamcatcher dat binnengepraat wordt. Dreamcatcher converseert geheel volgens de marifooncursus, maar daar zijn het ook Engelsen voor. Als het om 2230 donker en droog wordt stappen we nog even overboord om wat foto’s bij nacht te maken. Om 2305 na het marifoonbericht van de Kustwacht te kooi.

Zondag

In de nacht zijn we losgekomen maar bij het wakker worden liggen we weer vast. Rustig aan ontbijten en rond het bootje kuieren. Er waait een kleine W 3 Bft en het grijze wolkendek breekt langzaam maar zeker open.
Na loskomen en nog een uurtje wachten kruisen we met lange slagen in W richting naar de cardinaal om daarna in een boog via het Smeriggat in het oude Smeriggat te belanden. Het zonnetje komt er helemaal doorheen en het gaat zowaar een prachtige dag worden! Bij de Rif-NBW staat op de kaart een gevaarlijk wrak ingetekend (position approximate) en toch varen we er vlak langs of misschien wel overheen… Wat doen anderen hier eigenlijk? Het punt is dat dat wrak wellicht wel in het diepste stuk ligt en daar willen we doorheen. Niemand heeft het ooit gezien dus droogvallen doet het niet. Is hij misschien voor goed onder het zand verdwenen? Of steekt er toch nog iets scherp roestigs uit het zand? Ahum, zou een mooi thema zijn: op zoek naar de wrakken in de kaart. Vlakbij droogvallen en te voet op onderzoek uitgaan.
Ondertussen is het snode plan opgevat nu eindelijk die Alexabaai eens te gaan veroveren. Op een oostelijke koers wordt met weinig wind koersgezet naar het aanlooppunt en glijden we glorieus de hoek om waar een massa vogels staat te wachten op laagwater. Het is er nog best diep en een uur na HW kunnen we er uitstekend rondvaren om een plekje te zoeken. Na uitgebreid genieten moet er maar eens gewerkt worden. We pakken de rugzak en stiefelen in een klein uurtje naar het dorp… om er vervolgens achter te komen dat dit zeer toeristisch oord de winkels op zondag dicht houdt! Nu ja, we hebben ook eigenlijk niets nodig, SLOW vaart altijd met een flinke voorraad victualien om optimaal te kunnen genieten!

Maandag

Bij het wakker worden zien we het al: de wind is zoals voorspeld van W naar SW gedraaid en heeft ons op hogere grond gezet. Even langer wachten dus. We maken een mooie wandeling langs de vloedlijn en keren via de rand van onze baai terug. Vandaag zullen we even om de hoek in de haven van Schier gaan liggen. Lekker douchen en daarna eten in het havenrestaurant. Twee dagen op het wad en één dag luxe vinden we wel een goede verhouding; per week rekenen we dan qua inkoop op vijf keer eten aan boord (plus natuurlijk twee dagen noodrantsoenen!).
In de haven meren we af naast Gig The City of London en praten over de Alexabaai. Zij zullen er morgen heenvaren zonder GPS en zonder handige coördinaten van aanlooppunt die circuleren onder Drascombevarenden. Later zullen we te horen krijgen dat het best lastig was maar dat het toch gelukt is. Dat is een hele kunst in dit vlakke landschap. Chapeau!

Dinsdag

Dat het daar vlak is word nog eens extra duidelijk als ik de volgende dag bij mooi weer een rondje Schier buitenom wil gaan doen. Doel van deze exercitie is vooral het opdoen van ervaring in onbetonde zeegaten. Zeer vroeg sluipen wij de haven van Schier uit om aan het einde van de Reegeul te wachten op het afgaande water dat ons naar buiten moet brengen. Rond half tij stroomt het lekker en varen we met een flauw windje langs de Alexabaai (inderdaad niets om je op te oriënteren, één vlakke toestand) en proberen we het op de kaart staande onbetonde geultje richting Plaatgat te vinden. Nu waait het zwak en staat de wind ook nog tegen zodat van de reisplanning niet veel terecht komt en we op een gegeven moment de meeuwen in het water zien staan. Uiteraard vertrouw je hier niet op je GPS want die banken kunnen maar zo een eind opzij lopen dus moeten we de weinige details die er zijn zien te interpreteren. Zeer leerzaam en ook vermoeiend. Nadat we een aantal malen vaste grond hadden gevoeld en we de enig juiste conclusie trekken dat we tussen de plaat en het eiland door moesten vinden we dat wel erg krap. Hebben we het juist of zouden we stranden? We besluiten genoeg te hebben geleerd, haleen alles op en glijden over de platen westwaarts alwaar we bij de ingang van het oude Smeriggat een welverdiende brunch verteren. Achteraf nog eens op de kaart kijkend lijkt dit allemaal flauwekul, hetgeen nogmaals benadrukt hoe groot het verschil tussen theorie en praktijk is. We gaan er zeker nog eens kijken en dat zal niet rond laagwater zijn.
De rest van de dag zal er onder steeds toenemende wind naar Nes gekruist worden, maken wij vast aan Drifter Johanna en bezoeken we met haar prettig scherpzinnige bemanning (alweer!) het havenrestaurant.

Woensdag

Na douchen en ontbijten vertrekken we naar de bus die ons onder steeds dreigender omstandigheden naar de dierbaren in het gehuurde huisje te Hollum brengt. Dat wordt inderdaad fietsen in de regen; gelukkig is het binnen in de vuurtoren droog. En die vuurtoren is zeker de moeite waard!

Donderdag

Twee uur na HW verlaten we in een stevige W5 de haven van Nes. We schieten net in iets brekende zeeën over de bank en kunnen daarna flink afvallen en op heerlijk ruime koersen oostwaarts zeilen. Op slack door de Zoutkamperlaag en bijtijds door de sluis. Jammer van de stootwil die we blijkbaar niet goed vastgeknoopt hadden… hij drijft naar stenige lagerwal. Die halen we morgen wel op, we zijn nu moe.

Vrijdag

Na een rustige nacht tegenover jachthaven Noordergat halen we met een mooie ankermanoeuvre de stootwil binnen en koersen we naar de haven. Bootje eruit en op weg naar Holwerd voor de familiehereniging bij aankomst van de veerboot. Een prachtweek!