Maandag:
Gisteren, 12 september 2010, de boot overgenomen van Elbert. Alles is uitgelegd. Hij moet wel heel goed varen, na zo’n nacht, we zijn een beetje brak, we zijn ook al oud en wat stram. We gaan een brood halen en laarzen voor Edith bij de Tagrijn.
“Ie hep zeker nog gain koffie had” zegt Koos van de kassa, “hier om ’t houkje, neem maar een bakkie”.
We gaan op het Lauwersmeer alles uitproberen, eerst op de motor naar een steiger met ruimte. Daar aangekomen laten we alle zeilen wapperen, we juichen van het hijsgemak, en geen giek die tegen je kop dendert.
Al het zeil staat en we jakkeren over het water! Hij zeilt echt super! En dat bezaantje, die druiloor, gaat gewoon mee. Manoeuvreren met de motor is nog niet makkelijk, en dan twee roeren…
De steiger waar we boterhammen willen gaan eten laten we links liggen want het anker hebben we nog niet uitgeprobeerd, ook al zo lekker handzaam. Het weer is heerlijk, een slaapje buiten uit de wind.
Dan gaan we naar de sluis, het is hoogwater geweest dus we spoelen zo naar Schier. We gaan niet richting Termunten, Marien kan ons niet ophalen. Eerst maar es naar Schier, de wind wordt 6-8 Bft en morgen, dinsdag, regen. Dan zien we wel weer.
10 meter voor de sluis zet ik de motor in z’n vrij. Eerst achter vast, logisch, ik mis de bolder, ik sta midscheeps en probeer de boot op de hand vast te houden. Nee, wat een stroom… Ik laat los, we tollen naar de andere kant. Vlak voor de brug, we hebben de boot vast. Trillend staan we daar en ontdekken dat we onder de brug door kunnen met onze mastjes. Schrik voor nix.
Buitengaats hijsen we de zeilen, de druil laten we nog even opgerold. We gaan vanaf de rooie 18 recht naar de vuurtoren, we voelen de grond. Dan maar langs de tonnetjes van het Brakzand.
Voor Schier, het lukt ons om met veel gesjor het roer omhoog te krijgen. De bezaan en de fok zijn nu ons roer, geweldig! Dit stuurt veel beter dan met die motor in de sluis… Het midzwaard en de motor omhoog en een plekje zoeken. Anker zakken, uit de wind, en dan is er koffie.
17.00 uur aan de grond.
O ja… het inruimen was hilarisch
Nee, dat blijft in de auto…
Nee, alleen één handdoek!
Jij hebt toch tandpasta? OK!
Als het water weg is zitten we tussen honderden vogeltjes. We eten macaroni met honing-dillesaus. Het begint te miezeren, we gaan niet de wal op.
We ontdekken hoe we op kanaal 5 het weer kunnen beluisteren. Morgen regen, harde wind. We gaan vroeg slapen, gelukkig maar want na half twaalf als het water het schip optilt rollen en tollen we. Ik vind het prachtig, Edith wat minder. De bezaan flappert, ik neem een frisse douche en pak hem weer goed in. Edith staat klaar met handdoek en fototoestel.
Dinsdag
Als het even droog is laat Edith het zwaard zakken in de hoop dat we minder gieren. Het lawaai van het zwaard in de zwaardkast is nog minder slaapverwekkend. Ik besluit dat mijn ankerwacht erop zit en droom over regen. Als we droogvallen om 6.00 uur wordt ik even wakker. Het anker is goed.
Na de koffie gaan we de wal op, we kunnen van 13.00 tot 18.00 nog zeilen. Morgen wordt de wind te hard. We kletsen in Hotel vd Werff met G.S. tot half drie en hebben honger. Niet zeilen dus. Na eten en opdrogen het eiland over gewandeld. Net voor de buien weer aan boord. We worden weer omringd door vogels. Goeie verrekijker, prachtige luchten.
Onze buren zijn de haven ingevlucht. Wij gaan nog een nachtje tollen. Edith slaapt al om 19.00 uur, kan ze mooi de hele nacht ankerwacht houden!
Woensdag
Nou nou, wat een nacht! Er was een ander geluidje, maar alle geluidjes zijn nieuw. Maar toen schoot ik m’n slaapzak uit, dit klopt niet! De SB stag was geknapt bij het touw. We hebben ‘m aan een koperen oog vastgemaakt en naar buiten gedrukt met een pikhaak, dat vond die pikhaak niet leuk. We vonden nog een touw en een lege kikker en vanuit het oog nog een verbinding met de boot gemaakt.
We proberen verder te slapen, maar alle geluiden worden getest en besproken. Morgen de haven in of hoger op het land zodat we maar vier uurtjes los liggen.
De verhoging stijgt per uur zegt kanaal 5. We gaan de havenmeester vragen of hij iemand weet die ons bootje slow en voorzichtig tussen de basaltblokken door kan manoeuvreren. ik ga dat niet doen. Dan maar hogerop slapen! Na veel gesjor liggen we om 13.00 uur bijna tussen de zeekraal. Half vier hoog. Edith gaat weer naar het dorp, ik ga slapen.
De wind jakkert erover, de groene tjalk ‘Korensant’ heeft een krabbend anker. Ik zie Edith en de havenmeester, er wordt gewerkt. De eigenaar haalt z’n boot naar de haven, en daarna de onze, met een rubberbootje. Hij is secretaris van de KNRM, wij zijn blij. We voelen ons twee geredde katjes in een warme schoenendoos.
Donderdag
De wind wordt rustiger, heerlijk geslapen, was wel even nodig! Versgeplukte muntthee, havermout, mmm! Ruth gaat het eiland rondlopen van haven naar Paal 5, dan door het bos. Dit is de beste plek om verwaaid te liggen; stel je voor Noordpolderzijl of Engelsmanplaat, De Stropersplaat, Lauwersoog of Zoutkamp… Edith ontmoet twee vriendinnen en huurt een fiets. De meiden komen ’s avonds aan boord, we proppen ons naar binnen. De wind draait naar NW!
Vrijdag
Bij het wakker worden horen we het al: de wind is helemaal niet minder geworden. Maar we hoeven pas om 18.00 uur in Lauwersoog te zijn. Half vijf beslissen. 6-7 Bft. Jörn komt mopperend aan boord, hij had ons zien liggen gieren achter één anker. We moeten Elbert zeggen dat we er nog een anker bij moeten hebben, een zwaardere.
Na een kop koffie laat hij ons zijn Tantra II zien. Prachtige self-made dingen, vooral zijn roer is geweldig!
De Mystic besluit niet uit te varen, ook de Bruinvis blijft, alleen een grote tweemaster met Duitser vertrekt aan het eind van de middag.
Ik zou de fiets terugbrengen maar het is best handig. In het dorp doe ik onderzoek naar 15-persoons huizen voor een familiedag. In de dorpsstraat ontmoet ik Greetje en wordt uitgenodigd voor de bruiloft morgen van haar zoon Jan. We laten het aan de wind over…
Ruth
Naschrift verhuurder:
Ook zaterdag woei het nog hard, huurders hebben geen gekke dingen gedaan en vroegen mij om het schip mee over te varen. Dat kan natuurlijk niet altijd. Nu echter wel en het werd een mooie vrolijke tocht. Zeer vroeg in het tij vertrokken we uit de haven van Schier en… liepen meteen vast omdat we niet de buitenbocht namen. Stom, ik had beter op moeten letten. Anker uit en thee van zelfgeplukte muntblaadjes, een bijzondere ervaring met zon, prachtige cumulus en een grijnzende havenmeester.
Nautische tips:
Met stroom van achteren in de sluis stuur je het laatste stuk op de motor en trek je de kont met achteruit draaiende motor naar de wal. Eerst achter vast, de rest kan in alle rust. Zorg dat de helmstok tijdens de manoeuvre vrij kan draaien.
Ankeren op één anker is helemaal goed. Op dit moment hebben we een 5 kg Bruce met 10m ketting en 20m lijn. Je zet de druil stijf door en roer en zwaard zijn volledig opgehaald, daarmee beperk je het gieren het best.
Eervolle vermelding:
Zeer veel dank voor het redden van de mast. Uiteraard voelt de verhuurder zich wel wat verantwoordelijk: had hij de talreep eerder moeten vervangen? Het staand want is nu geheel vervangen vanwege een nieuwe constructie en de dyneema lijntjes liggen klaar. Dat gaat nooit meer stuk!
Bespiegelingen:
Hoewel de dames ruime ervaring in een Schouw op het wad hadden blijkt toch dat het varen in een Drascombe weer andere kennis en vaardigheden vereist. Het verhaal illustreert mooi dat je niet zomaar met zo’n bootje wegvaart. Mochten er liefhebbers zijn voor een cursus dan moeten we maar eens kijken of we dat kunnen organiseren.